پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

اینکه قوه قضاییه اکنون قاضی عادلی را در راس خود دارد، جای بسی امیدواری است، اما به نظر می‌رسد، سیستم قضایی کشور ما به یک بازنگری جدی در قوانین، ساختار و حتی کمیت و کیفیت و البته بخش اجرای قوانین دارد. در شهرستان‌ها شرایط دستگاه قضایی بسیار متفاوت‌تر از پایتخت است. نظارت‌های پسینی و پیشینی می‌تواند راه را برای تکرار برخی بی قانونی‌ها و یا اجرای نادرست و یا نادیده گرفتن قوانین ببندد و آنچه قوه قضاییه بر اساس آن توسط معمار دستگاه قضایی یعنی آیت الله بهشتی پی ریزی شد، یعنی اصلاح و ندامت محقق شود.

چاقو را گذاشت توی جیبش؛ به هوای اینکه «شاید یک‌وقت لازم شد». وسط دعوا چاقو به چه کار می‌آید جز زخم‌زدن و کشتن؟ شاید او این را نمی‌دانست. به خیالش هر زخمی خوب‌شدنی بود. چاقو را که از جیبش بیرون کشید رفت برای زخم‌زدن.

صدای لرزانی دارد، حتی لحنش وقتی از پشت خطوط تلفن زندان حرف می‌‌زند، نشان پشیمانی آشکار دارد، مجید در نوجوانی مرتکب قتل یکی از «بچه‌ محل‌های» خود می‌شود، ماجرا از همان داستان همیشگی در محلات پرمعضل شروع می‌شود، یکی از پسرها پشت سر او چیزی گفته و حالا باید باهم رو در رو شوند، اما چاقوی مجید همین ماجرای کودکانه را طوری رقم می‌زند که از نوجوانی تا حالا که ۲۳ سال دارد، در زندان مانده است و هفت سالی است که بین مرگ و زندگی نفس می‌کشد.